الکترو ریسندگی
الکتروریسی فرآیندی برای تشکیل نانو الیاف بر اساس کشش قطره ای از محلول در یک جهت مشخص است که به طور معمول از انواع محلول پلیمری و یا پلیمر مذاب استفاده میگردد. در ساده ترین شکل، یک دستگاه الکتروریسندگی یا الکترواسپینینگ از یک منبع تغذیه با ولتاژ بالا، یک پمپ سرنگ و یک جمع کننده یا کلکتور تشکیل می شود. با اعمال ولتاژ بالا، با خروج قطره ای از محلول (با سرعت بسیار پایین در محدوده میلی لیتر بر ساعت) ، تحت میدان الکترواستاتیک شکل گرفته بین سوزن و کلکتور، قطره به شکل مخروطی به نام مخروط تیلور در می آید. شکل مخروطی قطره ناشی از رقابت بین دافعه بین بارهای سطحی و جاذبه ناشی از میدان است.
در روش الکتروریسی می توان به تهیه نانوساختارها از مواد مختلفی همچون پلیمرها، کوپلیمرها، پلیمرهای سنتز شده و کامپوزیت آنها پرداخت. در این میان استفاده از پلیمرهای سنتز شده زیست سازگار و یا پلیمرهای طبیعی در اولیت قرار دارد. ساختارهای الکتروریسی شده در حوزه های مختلفی از جمله رشد سلول های مصنوعی، حسگرهای تشخیص ترکیبات شیمیایی مانند مس، نیکل و آهن به منظور حفاظت از محیط زیست و حسگرهای نوری استفاده می گردد. همچنین از ساختارهای الکتروریسی شده بسیار ریز برای ساخت نانو لوله ها استفاده می گردد که امروزه در حوزه های مختلف تکنولوژی کاربرد دارند.
تا به امروز عملا بیش از 100 پلیمر طبیعی و مصنوعی برای سنتز نانو الیاف الکتروریسی شده استفاده شده است.
با وجود ساده بودن روش الکتروریسی برای ساخت ساختارهای مذکور، فاکتورهای مختلفی در ساخت هر چه بهتر نانو الیاف تاثیر گذارند.
پارامترهای مرتبط با دستگاه : میزان ولتاژ، فاصله بین نوک سوزن و کلکتور، کنترل سرعت جریان بر حسب زمان
پارامترهای مرتبط با محلول: حلالیت، نوع پلیمر، ویسکوزیته، نوع حلال، رسانایی
پارامترهای محیطی: دما، رطوبت
پارامترهای مذکور در میزان اندازه، مورفولوژی و یکنواختی نانو الیاف الکتروریسی شده تاثیر گذارند
